در حال بارگذاری ...

افغانستان، کشوری که کمتر روزی به شب می رسد بی آنکه خبری از انتحار و انفجار در آن منتشر نشود. اما ما همیشه نظاره گر بوده ایم تا لنز دوربین رسانه های غربی، تمام آن اتفاقات را حملات تروریستی با سر منشا بنیاد گرایی اسلامی به ما معرفی کنند. (سفر به دیار پشتونها) سعی کرده است با پرداختن به چگونگی تشکیل طالبان، خط متمایزی بین جهاد و ترور بکشد. در این باره با محسن اسلام زاده تصویر بردار و کارگردان این مجموعه به گفتگو نشسته ایم.

 ایده کار چگونه شکل گرفت؟ پشتونها چه قومی هستند و اهمیت به تصویر کشیدن آنها چه بود؟ 
قبل از ساختن مستند پشتون ها ما یک سفر به افغانستان داشتیم و برای من به شخصه فضای افغانستان خیلی مهم بود و یکی از مهم ترین فرصت های ایران در افغانستان، ارتباط با پشتونها است. چون پشتونها بازیگران اصلی صحنه سیاسی افغانستان در 250سال اخیر هستند, آنها بوجود آورنده افغانستان هستند و حاکمیت مطلق از آنها است و حتی اسم افغان و یا (اوغان) یعنی پشتون و برای همین این اسم برای این دیار انتخاب شده، خلاصه برای همین شناخت پشتونها برای ما اهمیت داشت و حتی پشتون ها در مقابل سفارت ایران در افغانستان اعتراضاتی را انجام دادند که چرا فرهنگ پشتون ها را نادیده میگیرند. و در این فضا یک مستند ساختن در مرود پشتونها بسیار ضرورت داشت.
 
از ویژگی های مستند و اینکه فیلمبرداری در کجا ها انجام شد کمی توضیح بدهید. 

یکی از ویژگی ای این مستند این است کلیه مصاحبه شونده ها اهل سنت پشتون ساکن در مناطق شرقی و جنوبی هستند. فیلمبرداری در شهرهای کابل، قندهار و ولایت های ننگرهار و لوگر گرفته شد. البته قندهار مهم ترین شهر افغانستان و جایی است که بمدت 5 سال طالبان در آن حکومت کرد با آن میدان شهدایی که پیکر مجاهدان افغان که با استعمار انگلیس جنگیده بودند، گذاشته شده بودو...
مشکلات فراوانی برای فیلمبرداری وجود داشت زیرا کمتر کسی برای فیلم برداری به قندهار رفته بود چون نیروهای انگلیسی و آمریکایی در آنجا مستقر هستند. در خود شهر یک صحنه ای دیدم که بسیار عجیب بود، کاروانی از نیروهای آمریکای در حال عبور شدن بودند، البته وقتی آنها در حال تردد هستند کل شهر تعطیل میشود، هیچ ماشینی حق عبور در نزدیکی آنها را ندارد و... من دیدم یک از سربازان بطری نوشیدنی خود را با حالت تحقیری بسمت مردم پرتاب کرد و تاسف از اینکه نمیتونستم با دوربینم این صحنه را فیلم بگیرم.یکی از سختی هی دیگر این بود که روز قبل فیلم برداری در ولایت لوگر 11 نفر از آمریکایی ها کشته شده بودند و فضای امنیتی را بوجود آورده بود.

خاطره یا مطلب دیگری اگر دارید می شنویم.
نکته جالب وجود زیارتگاهای فراوان در افغانستان بود که این سوال را ایجاد میکرد که چرا طالبان آنها را خراب نکرده و متوجه شدیم که طالبان همان وهابیت نیست و خیلی از مکان هایی که تخریب صورت گرفته بخاطر گرایشات سیاسی آنها بوده.جالبترین این بود که در این سفر با کسانی از قم پشتون مصاحبه کردم که قائل به وحدت و مشارکت همه ی اقوام در حکومت بودند. مثلا در ولایت ننگرهار، رفتیم به ولسوالی خوگیانی، جایی که هم مرز با پاکستان و مشرف به کوه های تورابورا و در نزدیکی پاراچنار؛ آنها میگفتند وقتی مرز پاکستان برای شیعیان پارچنار بسته می شود ما اجازه میدهیم که آنها از این قسمت رفت و آمد کنند.
بدلیل اینکه میخواستیم فیلم اطلاعات جامعی در این زمینه به مخاطب بدهد، فقط به مصاحبه ها متکی نشدیم؛ بلکه از قبل تحقیقات خوبی در این زمینه انجام دادیم و بعد از تصویر برداری نیز تحقیقات مفصل دیگری هم انجام شد و نریشن کار هم بنظرم خوب شده. و این باعث شد که اطلاعاتی خوبی از لحاظ مبانی فکری طالبان و دیووبندی و.. به ما بدهد. 

مرکز فرهنگی میثاق، مجری طرح این مستند است. همچینین تهیه کنندگی(سفر به دیار پشتونها) با سید سلیم غفوری، تدوین اسماعیل علیزاده، صداگذاری مهرداد جلوخانی، تصویربرداری این مستند 45 دقیقه ای را نیز اسلام زاده خود بر عهده داشته است.
فیلم به 5 زبان (انگلیسی, عربی,اردو, پشتون,فارسی) ساخته شده است. 
 




نظرات کاربران (2)