آنها که نسبت به بررسی «زمینه های اجتماعی و سیاسی شکل گیری جریانات تکفیری و جهادی» کم توجه هستند یا در عمل حساسیت لازم را به خرج نمی دهند در واقع در ایجاد «بحران امنیتی آینده نزدیک» شریک هستند و به امروز خویش بسنده کرده و فردا را نادیده انگاشته اند.
بررسی تاریخ تکفیر و تکفیری ها و نیز اعترافات کسانی که طی اقدامات تروریستی تکفیری دستگیر شده اند به خوبی نشان می دهد که آنچه امروز به عنوان یک مساله اجتماعی و از سنخ نارضایتی و بدبینی و نفرت آفرینی مطرح است و اساسا حتی به صورت اعتراضات اجتماعی نیز درنیامده است می تواند فردا چه در قالب اتفاقی زمینه ساز و چه در قالب افراد و گروههایی محدود، تبدیل به یک اقدام حاد و مخل امنیت بشود.
توضیح آنکه، وقتی امروز مجموعه ای از تحقیر و توهین و تحریک های کوچک یا تبعیض و نابرابری و کم توجهی نسبت به قومیت یا مذهبی که اقلیت محسوب می شود روا داشته می شود و به خاطر هراس از قدرت حاکم، اعتراضاتی صرفا محدود و معدود مشاهده می شود، نباید دل خوش داشت که مساله یا بحرانی وجود ندارد. این دست اقدامات در واقع حکم تجمیع ذره ذره بنزین در نزدیکی شعله های آتش را دارد که به زودی امکان شعله ور شدن را خواهند داشت!
آنها که نسبت به بررسی «زمینه های اجتماعی و سیاسی شکل گیری جریانات تکفیری و جهادی» کم توجه هستند یا در عمل حساسیت لازم را به خرج نمی دهند در واقع در ایجاد «بحران امنیتی آینده نزدیک» شریک هستند و به امروز خویش بسنده کرده و فردا را نادیده انگاشته اند.
اگر مملکتی نسبت به نقش «اعطاء آزادی های اجتماعی به سلایق و افکار مختلف جامعه» یا «عدم برخورد حذفی و سلبی با منتقدان و مخالفان» یا «عدم تقویت مداحان و چاپلوسان نظام» و... که همگی ارزشهای مورد تاکید اسلام برای مدیریت جامعه هستند، بی توجه باشد باید بداند که دارد با دستان خود به شکل گیری جریاناتی کمک می کند که هیچ یک از اصول و چهارچوبهای نظام حاکم را به رسمیت نخواهند شناخت و آمادگی دارند که حتی امنیت عمومی را بر هم بزنند.
آنان که تصور می کنند جریان تکفیری صرفا بخاطر وجود یک فکر تکفیری و افراطی ایجاد می شود سخت در اشتباه هستند چرا که این مساله بدیهی است که تا «زمینه اجتماعی نفوذ یک اندیشه افراطی» مهیا نگردد گسترش آن فکر میسر نخواهد گردید و فقط در افرادی اندک و خاص امکان گسترش وجود دارد.
از همین روست که برخورد با تکفیر از منظر اعتقادی و آنچه به عنوان موج «نقد وهابیت» مطرح است، حکم «برخورد با معلول» را دارد و یک برخورد ریشه ای و اساسی نیست!
درست است که دشمن در حال فعالیت است و درست است که برای گسترش افراط هزینه می شود ولی آنچه به گسترش این تفکرات در گستره ای وسیع دامن می زند وجود زمینه های اجتماعی نارضایتی خصوصا در اقلیت هایی است که زمینه این مساله در آنها بیش از دیگران وجود دارد.
از همین رو می توان صراحتا اعلام کرد که مساله اجتماعی امروز، بحران امنیتی فرداست پس برای جلوگیری از بحران فردا، از همین امروز نسبت به عوامل ایجاد کننده نارضایتی حساس باشیم و آن را به چشم یک مخل امنیت جامعه ببینیم.