خود را سرزنش کردم که چرا زودتر به کربلا نیامدم!

محمد خالد سلمانی

از هموطنان اهل سنت ترکمن است که در راهپیمایی عظیم اربعین شرکت کرده است. وی که تجربه برگزاری مراسم عزاداری برای امام حسین «ع» را در ایام عاشورا دارد، از پیاده روی اربعین می گوید:

• جناب سلمانی نگاه اهل سنت به امام حسین «ع» چگونه است؟

اینکه کاملا معلوم است؛ ما برای امام حسین مراسم عزاداری می­گیریم و صدقه[1] می­دهیم.  امام حسین و امام حسن و دیگر ائمه فقط برای شیعیان نیستند ما هم آنها را دوست داریم و برایشان مراسم می­گیریم و صدقه می­دهیم، قران­ خوانی می­گیریم. اما ما مثل شیعیان سینه ­زنی نداریم.

 حدود 6-5 سالی می­شد که دائم با خود فکر می­کردم که کاش قسمت می­شد به زیارت امام حسین می­رفتم تا اینکه  امسال رفقا گفتند که بیایید به کربلا برویم و الحمدلله قسمت شد و به زیارت حرم امام حسین رفتیم.

• زیارت امام حسین آن­هم به صورت پیاده چطور بود؟

اول به نجف رفتیم و حضرت علی را زیارت کردیم بعد به کربلا و زیارت حرم امام حسین رفتیم. حدود 40 کیلومتر از مسیر نجف تا کربلا را پیاده رفتیم. بعد از کربلا به بغداد رفتیم برای زیارت قبر ابوحنیفه و گیلانی رفتیم. در این سفر هم علاوه بر زیارت برنامه قرآن­خوانی داشتیم. بعد از زیارت امام حسین، اینقدر احساس خوبی داشتم که دائم خود را سرزنش می­کردم که چرا زودتر به اینجا نیامده ­ام. اینقدر از حضور آن همه خدمتکارِ امام حسین تعجب کرده بودم که می­گفتم این فقط معجزه الله است، و گرنه این شدنی نیست که این همه آدم فقط در مسیر بایستند و از زائرین امام حسین پذیرایی کنند.

بعد هم که کم ­کم متوجه حضور تعداد بسیار زیاد زائران شدم بازهم به شدت به فکر فرو رفته بودم که واقعا این­ حوادث شدنی نیست مگر اینکه معجزه الله باشد. قدم به قدم مسیر خدمتکاران آماده بودند و همه چیز در اختیار زائران قرار می­دادند. واقعا من نمی­توانیم همه آنچه را دیدم توصیف کنم. من حتما به همه دوستان و آشنایانم و به همه اهل سنت سفارش می­کنم لا اقل یک بار به زیارت امام حسین (ع) و به این سفر بروند. مخصوصا به جوانان سفارش می­کنم حتما به پیاده­روی اربعین بروند. ما با این که سن مان بالا  بود خیلی لذت بردیم. دیگر اگر جوانتر باشی و به این سفر بروی که خیلی خوب می­شود. ان­شاءالله خودم هم باز خواهم رفت.

• فکر می­کنید این زیارت چه تاثیری خواهد گذاشت که سفارش می­کنید دیگران هم بروند؟

همین که هر کسی با چشم خودش ببیند آنجا چه خبر است کافی است! هرکسی با توجه به ظرفیت خود لذت خواهد برد. همه چیز آنجا شیرین بود و هر لحظه ­اش یک خاطره. همین که خدمتکاران امام حسین را در این راه ببینند پر از درس است. اینقدر با عشق خدمت می­کنند که حد و حساب ندارد.

• آیا در طول مسیر بی­حرمتی از کسی ندیدید؟

یکی دو نفر کنایه ­های بی نمکی زدند اما اهمیتی نداشت. یکی از آنها گفت شما که سنی هستید! امام حسین مال ماست، شما برای چه آمده ­اید زیارت؟!

ما هیچکدام به این صحبتها اهمیتی ندادیم. آنها خودشان را با این حرفها کوچک می­کنند. من به آنها گفتم: «همه امامان و همه پیغمبران برای همه مردم است و به فرقه خاصی تعلق ندارند.» آنها خیال می­کنند ما به اهل بیت اعتقاد نداریم! و امامان را امام نمی­دانیم! اما این طور نیست. اهل سنت هم در ارادت به اهل بیت هیچ فرقی با شیعه نمی­کند. حتی اگر به زیارت هم نرود، روز عاشورا به نیت امام حسین صدقه می­گذارد؛ تاسوعا و عاشورا را روزه می­گیرد و ثواب آن را به امام حسین هدیه می­کند.

من هر سال صدقه­ای را که برای امام حسین می­دهم با اعتقاد می­دهم و به این زیارت هم اعتقاد دارم که می­روم. ما در این سفر دو تا شاعر از اهل سنت هم داشتیم که هم در نجف برای حضرت علی و هم در کربلا برای امام حسین شعرهای زیادی خواندند. جمعیت زیادی هم در آنجا ارادت اینها را به اهل بیت دیدند و شعرهایشان را شنیدند. بیشتر شیعیان هم خوشحال بودند که سنی­ها هم به زیارت آمده­اند و برای امامان شعر سروده­اند. خیلی­هایشان تعجب کرده بودند. امیدوارم سال آینده هم بتوانم به زیارت امام حسین بروم.