علمای اهل سنت خود را غلام امام رضا «ع» می دانستند

محمد عبدی از جمله شعرای سنی مذهبی است که در رثای اهل بیت «ع» اشعار زیادی سروده است. این شاعر انقلابی و ارزشی می گوید اولین شعری که گفته درباره امام خمینی بوده و اولین سرودی که بعد از انقلاب در حرم امام رضا «ع» اجرا شده نیز کار او بوده است. گفتگوی ما با ایشان را بخوانید:

- لطفا خودتان را معرفی کنید و بفرمایید در حال حاضر مشغول چه فعالیتهایی هستید؟

اینجانب محمد عبدی متولد سال 1330 در یکی از روستاهای تربت جام هستم. شعر را از سن 12 سالگی شروع کردم. اولین شعری که گفتم شعری درباره حضرت امام خمینی بود و همچنین اولین سرودی که پس از انقلاب در حرم امام رضا(ع) اجرا شد سرود بنده بود که با گروه سرود اجرا کردیم و حتی رقص محلی مان را هم داشتیم.

- جناب عبدی با توجه به اینکه شما حدود 50 سال است شعر می گویید آیا کتاب و اثری از شما به چاپ رسیده است؟

بنده به دلیل مسایل مالی نتوانستم کتابهای خود را چاپ کنم و تنها توانسته ام یک کتاب کوچک را به نام «جرعه ای از جام» به چاپ برسانم. علاوه بر این 5-6 کتاب دیگر هم آماده دارم ولی متاسفانه پشتوانه مالی و حمایتهای لازم را ندارم، با اینکه بنده یک شاعر انقلابی هستم و تمام عمرم را در این راه صرف کرده ام. حدود 35 سال در خدمت انقلاب بوده ام و با همه ارگانها نیز همکاری هایی داشته ام. اما متاسفانه از هیچکدام حمایت نشدم. الان هم دو انجمن شعر در تربت جام دارم و فعالیتهایی داریم. ما در تربت جام شاعر زیاد داریم اما به جرات میتوانم بگویم که به اندازه همه آنها شعر در زمینه مسایل مذهبی دارم. بنده سه سال در مشهد بودم و کتابی را به نام «در کوی رضا» آماده کردم تا به چاپ برسد اما کسی که قرار بود آن را چاپ کند متاسفانه حمایت نکرد و کتاب به کلی از بین رفت.

-  اهمیت محبت امام رضا علیه السلام در مذهب اهل سنت چگونه است؟

قران کریم می فرماید: «قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی». در اینجا اجر و مزد رسالت پیامبر اکرم(ص) محبت و مودت خاندان و اهل بیت او دانسته شده است و این محبت از جانب خداوند متعال بر تمام مسلمین واجب دانسته شده است. حضرت رضا نیز از خاندان جلیل القدر پیامبر شمرده می شود و همچنین ایشان از آنجایی که قطب معنوی این منطقه به حساب می آیند محبت و عرض ارادت نسبت به ایشان بر تمام مسلمانان اعم از شیعه و سنی واجب می باشد.

مردم تربت جام به زیارت امام رضا «ع» هم می روند؟

یکی از بزرگان این منطقه به نام احمد جام کتابی دارد که در آن می نویسد: اولیای خدا وقتی از دنیا می روند روحشان بسط پیدا میکند یعنی گسترده می شود . من الان و از همین جا میتوانم با امام رضا ارتباط برقرار کنم و با گفتن السلام علیک یابن رسول الله این رابطه معنوی را برقرار کنم. وقتی ما دو نفر انسان معمولی می توانیم اینگونه ارتباط برقرار کنیم، چگونه نمی توان با امام که روحش تمام عالم را گرفته ارتباط برقرار کنیم؟

همه اهل سنت به زیارت امام رضا می روند و بزرگان ما با افتخار به زیارت این بزرگوار میروند و خودشان را خاک پای حضرتش می دانند. متاسفانه تبلیغاتی از جانب وهابیت و علمای مغرض شده است تا مردم را از زیارت باز دارند و حال اینکه دلیل و منطقی برای این منع کردن شان ندارند.

- آیا شما تا به حال از امام رضا حاجت گرفته اید؟ یا تا به حال با کسانی که از امام حاجت یا شفا گرفته اند برخورد داشته اید؟

بله. بنده چیزهایی از این مردم در گرفتن حاجت از امام رض شنیده ام که اگر بخواهم میتوانم به عنوان یک کتاب چاپ کنم. برای نمونه بنده پانزده شانزده سال بیشتر نداشتم که از خانه قهر کردم و به مشهد و زیارت امام رضا آمدم و از آنجایی که کار نداشتم به حرم امام رضا با حاجت وارد شدم و گریه کنان حاجت خود را خواستم که حضرت گشایشی در کارم ایجاد کند و اینگونه هم شد. علاوه بر این مادرم پسردایی ام را دنبالم فرستاده بود به مشهد و بطور عجیب و معجزه آسایی بدون تلاش زیاد مرا پیدا کرد و با آبرومندی و کار خوب به دیار خودم بازگشتم.

کسان دیگر هم چیزهایی برایم تعریف کردند که خارق العاده است. یکی نقل می کرد که امام رضا را دیده بوده. می گفت مریضی لاعلاجی داشتم و برای درمان قصد دکتر را کردم. گفت بین راه عربی جلویم را گرفت و گفت فلانی شما نظر شده اید و دیگر دکتر نروید بلکه به زیارت امام رضا بروید و شفای خود را از امام بگیرید. شب به مسافرخانه ای رفتم و خوابیدم که کسی آمد داخل اتاق و مرا بیدار کرد و گفت تو مگر به زیارت امام رضا نیامده ای؟ گفتم آمده ام. گفت خب پس آماده باش که برویم. گفتم برویم؟؟  به سمت در حرکت کردم که آن شخص گفت از آنجا نه و به پنجره اشاره کرد. و گفت دست مرا بگیر و با من بیا. نمیدانم چگونه از طبقه دوم و از پنجره پایین آمدیم و به سمت حرم رفتیم. به پنجره فولاد رسیدیم و از ناودان آن بالا رفتیم و در بالای آنجا گهواره ای بود و گفته شد این گهواره علی اصغر است و مرا وارد گهواره کردند و دوبار تکان دادند و گفتند مریضی تو برطرف شد. ولی به کسی نگو که شفا یافته ای بلکه بگو پزشک مداوایت کرده است. پس از آن به سمت تربت جام حرکت کردم و در سر راه کنار کافه ای استراحت می کردم. نمدی داشتم که آن را بیرون گذاشتم و خودم داخل کافه رفتم تا چای بخورم و وقتی برگشتم دیدم نمدم را دزد برده است.در آنجا آشنایی مرا دید و گفت فلانی توکه مریضی لاعلاج داشتی چطور الان سالم هستی؟ بنده اشتباه کردم و به او گفتم امام رضا مرا شفا داده است. گفت تو دروغ میگویی. اگر امام رضا به تو توجه دارد پس چرا نمدت را دزد برده است؟ به او گفتم نمدم را هم امشب از امام رضا می گیرم. و با او شرط گذاشتم که نمدم پیدا خواهد شد. شب امام را در خواب دیدم و امام گفت نمدت را هم از ما میخواهی؟ گفتم بله نمدم را هم از شما می خواهم. امام فرمودند نمدت را فلان شخص دزدیده و در فلان جا برده است. صبح که بیدار شدم با شخص دیگری رفتم و نمدم را یافتم...

امام رضا شخصیت کوچکی نیست و از این کرامات از ایشان زیاد دیده شده است.

- به نظر شما امام رضا(ع) چگونه میتوانند محور تقریب و وحدت بین مسلمین واقع شوند؟

باید بگویم که امام رضا و همه اولیای خداوند به قوم و طایفه خاصی تعلق ندارند بلکه اینها برای همه مردم هستند. شما میدانید در آن زمانی که امام رضا(ع) وارد منطقه خراسان شدند، شیعه به آن صورت در این منطقه وجود نداشت و همه علمای اهل سنت بودند که به استقبال امام رفتند. آنها از محضر امام استفاده می کردند و خودشان را غلام امام می دانستند و احترام و مقام بسیار والایی برای ایشان قائل بودند. احمد جام که برجسته ترین شخصیت منطقه ما بوده خود را غلام و کمترین فرد در مقابل امام رضا می دانسته و ارادت بسیار زیادی به آن حضرت داشته است. حضرت رضا هیچ وقت سخن یا کلامی نگفته اند که باعث شکاف یا اختلاف بین شیعه و سنی باشند و ایشان در منطقه ما موجب رحمت و برکت فراوان شدند و امروز هم واقعا تاج سر همه مسلمانان چه شیعه و چه سنی در این منطقه هستند.

- اگر در پایان صحبتی با خوانندگان محترم دارید بفرمایید؟

بنده واقعا دلم به درد می آید وقتی می بینم امریکا و کشورهای استعمارگر مسلمانان را پیشمرگ خودشان می کنند و مسلمانان اینگونه در راه اهداف انان یک دیگر را می کشند. کسانی که از روی نادانی و جهل و به نام اسلام گروههای مثل داعش را تشکیل می دهند و مسلمان کشی راه می اندازند، واقعا دردناک است. امیدوارم مسلمانان از این غفلت بیدار شوند و به آموزه های اصیل قرآن عمل کنند. بنده هم واقعا از خداوند می خواهم که به من این توفیق را بدهد تا چند صباحی که زنده هستم بتوانم در راه وحدت مسلمانان کوششی داشته باشم وهمانگونه که اولین شعر وحدت را بنده افتخار داشته ام در سال 58 سرودم و در تهران اجرا کردیم، توفیق داشته باشم در همین راه باز هم خدمت کنم.

مصاحبه: حسین کاظمی