وحدت و همگرایی در اندیشه اسلامی

علی اکبری

 

وحدت و همگرایی هدفی عالی و آرمانی است که اگر به درستی تبیین شود و به تحقق برسد، گذشته عزتمندانه اسلام و مسلمانان را تداعی می کند و تعظیم و فروپاشی کاخ های استبداد در برابر فرهنگ عزتمندانه اسلام را یادآوری می کند. اما باید دانست که این هدف عالی بدون تدبیر آگاهانه، تصمیم دلسوزانه و تلاش و تعاون همگانی مسلمین امکان پذیر نخواهد بود. از این رو لازم است تا مبانی و عوامل وحدت آفرین را بدست آورد و راهکارهایی برای گسترش آن در نظر گرفت، تا با تلاش بی وقفه آن را به تحقق برسانیم. این اثر با توجه به نگاهی که به وحدت در اندیشه سیاسی اسلام دارد، به منظور آشنایی جامعه با وحدت و ضرورت آن و همچنین راه حل هایی برای گسترش همگرایی مباحثی را در هفت فصل تبیین و تدوین کرده است.

1- مفهوم وحدت و همگرایی

2- ضرورت و اهمیت همگرایی

3- حاکمیت وحدت در نظام تکوین و تشریع

4- تلاش پیشوایان در امر تحقق وحدت

5- جانمایه های وحدت

6- ریشه های تفرقه و پراکندگی

7- آثار و پیامدها

قسمتی از متن کتاب:

وحدت در جامعه ی اسلامی تنها یک تاکتیک نیست، که امری استراتژیک است، چرا که زیر بنای وحدت در اندیشه سیاسی اسلام، توحید است. بی گمان اگر توحید که بنیادی ترین اصل در تمام ادیان الهی است، به درستی فهمیده شود، وحدت امت نیز قابل فهم خواهد بود. چرا که وحدت درنظام اجتماعی اسلام با جهان بینی توحیدی توأم گشته و با حاکمیت وحدت در نظام توحیدی اسلام گره خورده است.(صفحه 40 کتاب)

قابل ذکر است که این اثر ارزشمند توسط آقای رضا وطن دوست تألیف و انتشارات دانشگاه علوم اسلامی رضوی آن را به چاپ رسانده است.