تفرقه بینداز و حکومت کن...

حجت الاسلام محمد رسول حسینی

استکبار جهانی در جهت رسیدن به هدف های استعماری خود، مبارزه با دین اسلام را -که یگانه عامل بالقوه در جهت نرسیدن به اهداف پلید آنهاست- در رأس کارهای خود قرار داده است، تا از این رهگذر بتوانند به خواسته های شیطانی خود برسد؛ یکی از مبشرین مسیحی به نام صموئیل زویمر می گوید:

در مناطق مختلف از کشورهای اسلامی، دعوت به نصرانیت را تجربه کردم و به این نتیجه رسیدم، روشی که ما در پیش گرفته ایم هیچ نفعی نداشته و ما را به آن اهداف بزرگ که در پی آن هستیم نمی رساند، چون تاکنون کتاب های زیادی نوشتیم و سخنرانی های زیادی انجام دادیم و پول های زیادی نیز در این راه مصرف کردیم، و نتوانستیم حتی یک نفر از مسلمانان را از دین اسلام خارج کنیم. به نظر من قبل از این که مسلمانان را به نصرانیت دعوت کنیم، باید دین اسلام را در قلب های مسلمانان نابود کنیم. در این صورت است که ما و یا کسانی که بعد از ما می آیند، به راحتی خواهند توانست مسلمانان را به طرف نصرانیت بکشانند. (عبدالأمیر الأرشدی، الاسلام و دسائس الاستعمار، ج ۱، ص ۳۸-۳۹)

هم چنین تلاش آنها در جهت برهم زدن وحدت امت اسلامی در همین راستا قابل توجه است. سیمون، کشیش مسیحی می گوید:

وحدت اسلامی، آرزوهای ملت های بیدار را همراه دارد... مبشرین مسیحی می توانند عظمت این انقلاب را در هم بشکنند... هرگاه وحدت اسلامی، اتحاد علیه استعمار اروپا باشد و مبشرین بتوانند اروپا را بدون لباس استعمارگری معرفی نمایند، یکی از سوژه های وحدت اسلامی از دست مسلمانان گرفته می شود. (جهان بخش، ثواقب، نگرش تاریخی بر رویارویی غرب با اسلام، ص۲۹۷)

این استعمارگران جهت رسیدن به هدف فوق، تفرقه افکنی میان مسلمانان در امور مختلف را از بهترین راه ها می دانند که اکنون به نمونه هایی از آن اشاره می شود:

دامن زدن به اختلافات مذهبی

دامن زدن به اختلافات مذهبی میان مسلمانان، همواره مورد توجه جدی استکبار در جهت تفرقه افکنی، بوده است. آنها این موضوع را از راه های گوناگون نظیر فرستادن جاسوس، مبلغان تبشیری و خاورشناسی و... دنبال کرده اند؛ برای مثال یکی از جاسوسان استعمار پیر انگلیس، در خاطرات خود می نویسد:

دامن زدن به اختلافات مذهبی با ایجاد حس بد گمانی و سوء ظن در میان مسلمانان شیعه و سنی، نگارش مطالب اهانت آمیز و تهمت انگیز از سوی هر گروه نسبت به گروه دیگر، ضرورت دارد و در اجرای این برنامه سودمند تفرقه و نفاق، از صرف هزینه های بسیار خودداری نشود.(خاطرات همفر، ص ۷۶)

در این زمینه اقدامات عملی نیز انجام دادند که به دو نمونه از آن اشاره می شود. در مورد اول، نقل می کنند:

روضه خوانی بود در مسجدی نزدیک سفارت عثمانی (در ایران) که هر روز صبح روضه حضرت زهرا را می خواند و پس از آن نسبت به خلیفه دوم بدگویی می کرد، شخصی که برای نماز به آن جا می رفت نسبت به این قضیه مشکوک می شود و تحریک می شود که سر این مطلب را بیابد که چرا روضه خوان هر روز این روضه را می خواند. ایشان بعد از پرسش از روضه خوان که چرا هر روز این روضه را می خوانید، وی می گوید: بانی این امر دستور داده است که هر روز باید این روضه با همین کیفیت خوانده شود و ضمنا روزی ۵ ریال نیز به من می دهد. وی آدرس بانی را می گیرد و از او سؤال می کند که آیا شما دستور داده اید این روضه هر روز در آن جا برگذار شود؟ او نیز می گوید: شخصی روزی ۲ تومان به من می دهد که این روضه در آن جا خوانده شود و من ۵ ریال به روضه خوان می دهم، و بقیه را خود صرف می کنم، و این شخص همین طور سراغ چند واسطه دیگر رفته و در نهایت متوجه می شود که بانی اصلی این امر سفارت انگلستان است که روزی ۲۵ تومان به این قضیه اختصاص داده است، زیرا که عثمانی ها که سنی مذهب هستند وقتی برای نماز به این مسجد می آیند نسبت به مذهب شیعه تحریک شوند.(ر.ک، مجله حوزه، سال سوم، شماره ۱۶، ص ۱۰۲ – ۱۰۳)

مورد دیگر:

در دوران صدارت امیر کبیر، انگلیسی ها در قندهار سنی ها را تحریک می کردند و به آنها القا می نمودند که اگر ایران حاکم بلامنازع افغانستان گردد، شیعه پیش می افتد و منافع سنی ها در خطر خواهد افتاد. اقدامات انگلیسی ها در سنی ها کارگر افتاد تا آنجا که در روز عاشورای سال ۱۳۶۷ در حالی که شیعیان سر گرم عزاداری بودند، سنی ها به تحریک عمال انگلستان بر سر آنها ریختند و کشتار فجیعی به راه انداختند.(اکبر هاشمی رفسنجانی، امیر کبیر، قهرمان مبارزه با استعمار، ص ۲۸۰)

دامن زدن به اختلافات قومی

از دیگر شیوه های تفرقه افکنی دشمنان اسلام در میان امت اسلامی، دامن زدن به اختلافات قومی و قبیله ای است. برای نمونه، در یکی از موارد پرتکل پنجم سران صهیونیزم چنین آمده است:

با این همه، ما در سایه اختلافات عمیقی که بین ملل و فرق مختلف وجود دارد و به سادگی رفع نخواهد شد، از هیچ خطری بیم نداریم. ما در سراسر ممالک جهان بذر اختلاف پاشیده ایم و به اختلافات قومی و نژادی و تعصبات دینی از بیست قرن پیش تاکنون دامن زده ایم.( مجله حوزه، سال دوم، شماره ۱۲، ص ۱۱۳)

در جای دیگر، یکی از جاسوسان انگلیس به مواردی اشاره می کند که باید او و همکارانش این نکات را در کشورهای اسلامی، جهت تضعیف مسلمانان به کار برند:

تقویت افکاری که سبب زنده نگهداشتن عصبیت های قومی و نژادی و ملی گرایی، دلبستگی شدید به فرهنگ و زبان و تاریخ گذشته ملت ها گردد... (همفر، ص ۷۹)

آنچه به اختصار ذکر شد، تنها گوشه ای از توطئه دشمنان اسلام و استکبار جهانی جهت تفرقه افکنی و نزاع میان امت اسلامی است. سزاوار است مسلمانان با هوشیاری کامل در برابر این توطئه ها بایستند و نگذارند دشمن از این روزنه ها برای ایجاد تفرقه میان آنها استفاده کند.

منبع: کتاب «وحدت اسلامی؛ مبانی، عرصه ها، موانع و راهکارها» صص165-174