یقین دارم تمام مشکلاتی که به نام اختلافات شیعه و سنی ایجاد می شود ریشه در مکر و حیله یهود دارد...
مطالعات استاد در زمینه تاریخ ادیان و بخصوص در مورد یهود بسیار عمیق بود.
او به تمام حوادث پیرامون خود و اتفاقات جهان اسلام دقت می کرد. استاد می گفت: یقین دارم تمام مشکلاتی که به نام اختلافات شیعه و سنی ایجاد می شود ریشه در مکر و حیله یهود دارد.
او مثال های زیادی در این زمینه می زد، اینکه صهیونیستها از اختلاف بین شیعه و سنی چه سودی می برند و هرگز نمی خواهند این اختلافات پایان یابد.
استاد روزی را می دید که گروه هایی امثال داعش و شیعه انگلیسی با توطئه یهود به جان امت اسلامی می افتند و...
استاد کامبوزیا در مقابله با یهود، کاری به شیعه و سنی نداشت، اگر میدید کسی با صداقت در مقابل دشمن صهیونیستی قرار گرفته، از او حمایت و پشتیبانی می کرد. کاری نداشت که او شیعه است و یا سنی مذهب.
به طور مثال جمال عبدالناصر، رییس جمهور پیشین و سنی مصر را به دلیل ایستادگی در مقابل صهیونیستها خیلی قبول داشت و از او به نیکی یاد می کرد.
کامبوزیا اختلاف بوجود آمده مابین شیعه و سنی را دقیقا کار صهیونیسم دانسته و این اقدام را موضوعی هدایت شده توسط آنان در راستای رهبری در جهان معرفی می کرد.
استاد می گفت: «اختلاف شیعه و سنی تنها در زمینه بحثهای علمی است و چون الان به صورت یک مسئله سیاسی درآمده به یقین کار یهود است».
ایشان با اعتقاداتی کاملا شیعی و در منطقه ای سنی نشین ساکن بود. تمام ساکنین روستاهای اطراف از برادران بلوچ و سنی مذهب بودند، اما با تمام آنها ارتباط صمیمانه داشت.
او یکی از بزرگترین شیفتگان وحدت بین شیعه و سنی بود. در ماههای رمضان و ایام متبرکه سعی می کرد مجالسی با شرکت شیعیان و اهل سنت بر پا و به بحث و مذاکره درباره رفع اختلافات آن دو گروه بپردازد.
یکبار استاد وارد یکی از مساجد شیعیان زاهدان شد، یک سخنران آنجا بود که مردم را تشویق به توهین به خلفا می کرد، استاد بسیار ناراحت شد. سریع به فرزندش گفت: با دوچرخه به کتابخانه برو و فلان کتاب را بیاور.
استاد کتاب را باز کرد و به احادیث و کلام بزرگان در مورد حفظ وحدت اشاره کرد.
بعد ادامه داد: ما در مورد ولایت ائمه خودمان هچ شک و شبهه ای نداریم و هر زمان برادران اهل سنت ما بخواهند در این زمینه با آنها بحث می کنیم، اما این شیوه که بخواهیم به مقدسات آنها توهین کنیم، قطعا توطئه یهود برای جنگ داخلی مسلمانان است.
مولوی نارویی از بزرگان اهل سنت منطقه می گفت: بارها پیش می آمد که بین طوایف منطقه درگیری و دعوا پیش می آمد. اولین کسی که برای آشتی دادن بین برادران اهل سنت منطقه پیش قدم می شد استاد کامبوزیا بود. همه مردم ایشان را قبول داشتند.
استاد با خواندن برخی آیات قرآن، صفا و صمیمیت را بین طوایف برقرار می کرد.
در بعضی موارد، استاد کامبوزیا عهدنامه به امضای طرفین تهیه می نمود که با برادری کامل به مباحثه در مورد مسائل مختلف بپردازند. اگر گاهی خشونت مختصری راه میافتاد، طرفین را آرام می کرد.
او غالبا در این مواقع با ورق زدن قرآن، آیه هایی پیدا کرده و می خواند. تسلط او به آیه ها و سوره های قرآن خصوصا در زمینه وحدت اعجاب انگیز بود.
یکی دیگر از کارهای استاد این بود که نمازهای خود را در پنج وقت می خواند.
برخی به او تهمت سنی شدن میزدند، اما وقتی به رساله احکام مراجعه می کردند، شاهد بودند که مراجع تقلید نیز همین نظر را دارند که بهتر است نمازهای روزانه، در پنج نوبت خوانده شود.
محبوبیت کامبوزیا در بین مردم، اعم از شیعه و سنی استان سیستان و بلوچستان چنان بود که بعد از اعلام خبر رحلت ایشان، شهر زاهدان یکپارچه تعطیل شد...
منبع: کتاب کامبوزیا، زندگینامه و خاطرات دانشمند شهید امیرتوکل کامبوزیا، ص58-60