مسئله رویارویی استکبار و استضعاف: جریان حاکم در جهان اسلام باید از حالت دفاعی و انفعالی در برابر حملات پی در پی نیروهای استکبار جهانی خارج شود...
در غیر این صورت، چون نیرویی از آنان دفاع نخواهد کرد، مستضعفان جهان به لقمه ای چرب در دست استکبار جهانی بدل شده به راحتی از حلقوم ...
بشر امروز خود را جهانی می یابد و به همین اندازه می خواهد در جهان حاضر باشد و قرآن نیز او را با چنین حضوری همراهی می کند...
شما نمی توانید با اسلام نابی که مسئلهاش عدل/ ظلم و اقدام علیه طاغوت و ایجاد جامعه توحیدی است، با چنین اسلامی انقلاب کنید بعد با اسلام مناسک میان تهی و با تغلیظ مناسک و فضائل، تمدن اسلامی ایجاد کنید.
امت گرایی میتواند در مقابل ناسیونالیسم و تعصبات مذهبی و تعصبات شهری باشد. ما باید در ایران، فراگیر حرف بزنیم و فکر کنیم؛ فراتر از قومیتهای عرب و عجم و ترک و بلوچ؛ فراتر از سنی و شیعه؛ بالاتر از ایران؛ باید به امت اسلامی فکر کنیم که ایران جزئی از آن است و امکان ندارد امت ...
درباره اصول اخلاقی مورد تاکید در ارتباط با سایر فِرق مختلف اسلامی باید گفت که در این زمینه اصول و قواعد گوناگونی داریم و در فقه، اخلاق و روایات ما به این امر اهتمام زیادی شده است. برای مثال در این زمینه می توان از مبحث تقیه نام برد؛ با اندکی تامل در این مبحث می توان دریافت که ...
مشکل هر گروهی که در ماهیتش است، مشکل تمدنش است، برای هیچ گروهی ممکن نیست مشکلش را بفهمد یا حل کند تا زمانی که سطح فکرش نسبت به مسائل انسانی بالا نرود و در فهم عواملی که تمدن ها بر آن مبتنی است و یا باعث نابودی آنها می شود، عمیق نشود.
اگر ما به دنبال عرضۀ شهر مشهد به عنوان یک جهان شهر اسلامی به دنیا باشیم در این صورت این تنوع مذهبی موجود این شهر که قم فاقد آن است یک فرصت است نه تهدید. اسلام و فقاهت باید ظرفیت جهانی بودن و انسانی بودن خود را و کارآمدی مکتب و نظام خود را در جوامع و شهر های متکثر و چند مکتبی اثبات ...
«مسلمانی می توانست در چنین سرزمین پهناوری از نقطه ای به نقطه دیگر برود. در طول این مسافت هرجا می رفت مردمی را می دید که خدای او را می پرستند و به قبله او نماز می خوانند و عادات و وضع زندگانی آنان کمابیش مانند خود اوست. در این سرزمین پهناور عملا قانونی وجود داشت که مسلمانان را در ...
عوامل متعددی در به وجود آمدن و امتداد تمدن دخیل و موثر است. با نگاهی به موارد یاد شده می توان دریافت که مهمترین فاکتوری که این عوامل را مانند دانه های تسبیح به هم مرتبط می کند و در نتیجه تمدنی را شکوفا و جاری می سازد «وحدت» میان گستره جمعیتی است. این وحدت مانند نخ تسبیح عمل می کند ...
با کمال تاسف، آنچه تاکنون درباره «وحدت اسلامی» گفته و شنیده شده، نوعا برخی منظرهای سیاسی یا نکات فرعی بوده است! با این توضیح که برخی وحدت را فقط از منظر سیاسی – که تصدیق عقلی دارد و نیازی به تصریح شارع نیست- یعنی مراعات یکدیگر در زمان حضور دشمن
اگر کل نهج البلاغه را بنگریم جز در موارد بسیار معدود مساله اینکه خلافت حق ایشان بوده است را نمی یابیم ولی صدها مورد تاکید بر مساله عدالت و نفی ظلم را می توان دید حال می بینیم که جریان سنتی از علی علیه السلام که نماد عدالت است دم می زند ولی خود دغدغه عدالت طلبی و ظلم ستیزی ندارد!
هرگز اصلاح برای مسلمانان حاصل نمی شود، مگر آنکه رؤسای دین توانایی خود را نشان دهند و از علوم و معارف خویش ثمره بردارند.‹‹ و حقیقت چون نظر شود دانسته می شود که این خرابی و تباهی که حاصل شده است ابتدا در علما و بزرگان دین ما حاصل شده است و پس از آن در سایر امت سرایت کرده است.»
عده ای که تا دیروز در حاشیه بودند از عزت ناشی از انقلاب استفاده کرده اما خلاف روح حقیقی آن قدم برداشتند. بعبارتی از توجه جهانیان به شیعیان سوء استفاده نموده و خلاف ارزشهای اصلی انقلاب بجای گسترش اسلام، دغدغه گسترش تشیع را در اولویت قرار دادند!
دین اسلام در قرن هفتم میلادی ظهور کرد. تاکید اسلام بر علم آموزی باعث شد که مسلمانان با سرعت چشم گیری تمدن اسلامی را پایه گذاری کنند و این در حالی بود که اروپا در قرون وسطی بسر می برد. تمدن اسلامی به سرعت گسترش یافت به طوری که در کمتر از یک قرن دروازه های شرق آن به هند و چین و غرب آن ...
در حال حاضر، سه رویکرد وجود دارد: 1 - هراس نسبت به دین و شعائری که در پنهان و آشکارا برای صیانت از دین در حال گسترش است. 2 - قطع رابطه و نگرانی شدیدی نسبت به زمانه و نوگرایی آن و جریان های پر سر و صدای آن و احساسی مبنی بر این که خطرات وخیم تر و شدیدتر می شوند، وجود دارد. 3 - توجه بسیار ...
این بار سوال ما این بود که چرا دغدغه تمدن سازی در حوزه های علمیه ما کمرنگ است؟چهار تن از روحانیون پاسخ های متفاوتی به سوال ما داده اند
برای اینکه علم ما مولد و تمدنساز شود و از رویکرد سلب و نفی، صرف نظر کند، راهی طولانی در پیش داریم.
اگر چه بحمدالله، پس از انقلاب، شمه ای از نگاه تمدّنی و تأثیر آن در منطقه، مسلمان ها و جهان مشاهده شده ولی عدم دقت به جریان های بین المللی و تأثیرگذاری انقلاب اسلامی بر آن ها و کم توجهی به نقش نظریه پردازی حوزه در این حیطه، موجب شده حوزه به این ظرفیت توجه نکرده و حرکت در مسیر تمدن ...
اگر حوزه به فکر تحول در این ساختار سنتی که دارد کارآیی خود را به کلی از دست می دهد نباشد، باید خود را برای به تاریخ پیوستن آماده کند.
کار تشکیلاتی در حوزه ضعیف است. از طرفی نیروهای کارآمد و مستعد شناسایی نمی شوند. لذا در بعضی زمینه ها دچار موازی کاری شده و بعضی مسائل به کلی رها می شود.
انقلاب اسلامی ایران از همان بدو آغاز، بنا بر تاکیدات مکرر بنیانگذار آن، حضرت امام خمینی «ره» یک اقدام تاریخی برای احیاء «اسلام» بود. ایشان و رهبر معظم انقلاب پرهیز داشتند که چنانچه دشمن می خواست تقریری شیعی و مذهبی از این انقلاب ارائه بشود.
سید حسن نصرالله، رهبر مقاومت اسلامی لبنان چندی پیش از زمینه سازی برای اجرای پروژه تجزیه برخی کشورهای عربی سخن گفت! این مفهوم را رهبر انقلاب اسلامی ایران و مقتدی صدر و برخی دیگر از اندیشمندان نیز متذکر شدند تا جایی که برخی عربها از پروژه ای بنام برنامه «سایس پیکوی دو» نیز سخن ...
امروز که مردمان مسلمان کشورهای مختلف به پا خاسته و پس از یک قرن، درصددند تا «عزت و قدرت اسلام» را در این «پیچ تاریخی» بازگردانند، دشمنان اسلام، فعال شده و انرژی های آنان را همچون گذشته به این سو و آن سو سوق می دهند چرا که خوب می دانند تمرکز این توان ها ...