چند سال پیش گروهی موسوم به «توحید و جهاد» در منطقه کردستان اقدام به عملیات های تروریستی نمود علاوه بر برخی نیروهای انتظامی، ماموستا شیخ الاسلام نماینده خبرگان رهبری، ماموستا برهان عالی و چند تن دیگر از اهل سنت منطقه را نیز به قتل رساندند.چندی بعد
اصلا واحدی به اسم امت اسلامی الآن وجود دارد که اهالی آن مخاطبان این نوشته باشند؟ اکنون و در جوامع اسلامی امت های شیعه و سنی و در تقسیم های کوچک تر جعفری و اسماعیلی و مالکی و شافعی و... داریم یا امت واحده اسلامی که در قرآن کریم مقارن با رحمت الهی دانسته شده
برای نیل به اهدافی مقدس و ارزشمند از تامین سعادت و کرامت بشر تا حفظ امنیت و وحدت ملی، چاره ای نیست جز این که راه طولانی اخوت و اعتماد و تولید سرمایه اجتماعی پیموده شود؛ راهی که معنای «وحدت من و تو»، را از «لزوم هماهنگی تو با من» و «تبعیت تو از من»، به «وحدت ما با هم» برای اسلام و ...
در نگاه حضرت امام (ره) اصلا نمی توان تصور کرد که دیگری جامعه اسلامی ایران، اهل سنت باشد، اهل سنت یک عضو از پیکره امت اسلامی است.
اصلی ترین حرف من همین است که بر فرض هیچ شبهه ای در مورد همگرایی وجود نداشت و هیچ وضعیت ویژه ای مثل حوادث منطقه هم در کار نبود، و یا مسلمانان هیچ دشمن مشترکی مانند امریکا و صهیونیسم نداشتند، در وضعیت ایده آل و جامعه مطلوب، روی چه اساسی باید از مفهوم همگرایی دفاع کنیم؟
پاسخ کلی که باید به استدلال داعشی ها درباره اثبات یا عدم اثبات این مسایل تاریخی (آتش زدن مجرمان توسط خلفا) داده شود اینست که «خداوند دستور داده از آنچه نازل فرموده است و از پیامبر(ص) پیروی کنیم و دستور پیروی از سَلَف(صحابه و پیشینیان) را نداده است».
تا آنجایى که می توانید بر مبنای روش بیان محاسن خود عمل کنید، نه بیان سیئات دیگران. این هم نص کلام امام رضا «ع» است که: «فإن الناس لو عرفوا محاسن کلامنا لاتبعونا» شما احتیاجى ندارید که بگویید دیگران بد هستند. شما محاسن و اخلاق و اعتقادات ما را بگویید. خود مردم مقایسه مى کنند و ...
مخاطب مذهبی و بخشی از روحانیون جامعه به دلیل زیست و تربیت سنتی خویش، با بسیاری از احادیثی که مربوط به مساله «وحدت» می باشند نامانوس هستند و مدام از سند آنها سوال می کنند حال آنکه این احادیث صرفا مهجور و مظلوم مانده بوده اند و از حیث سندی اشکالی در آنها نیست!
نقد درون گفتمانی در واقع یک ابزار است برای جلوگیری از بدعت ها و افراط و تفریط ها و اصلاح رفتارهای جمعی شیعیان. بنابراین نقد به خودی خود اصالت ندارد بلکه اصلاح اصالت دارد. به تعبیر دیگر اصلاح هدف است و نقد وسیله و نباید خلط بین هدف و وسیله صورت بگیرد
اگر وحدت در میان مسلمانان امری معروف است، تا چه میزان به عنوان یکی از موضوعات امر به معروف در اذهان مردم جایگاه دارد؟ و آیا تا کنون از زاویه یک معروف دینی به وحدت نگریسته شده است؟ پاسخ این سوالات چندان خوشایند نیست. چنانکه وحدت بیش از آنکه در اذهان مردم معروف دینی باشد، از ...
باید به شکل جدی پدیده ی تکفیر را مطالعه و بررسی کنیم. البته این بار از دریچه ای غیر دینی. یعنی مطالعه ای که ریشه اش روانشناسی، تاریخ، سیاست و اقتصاد باشد، تا ببینیم چه مسائل و شرایطی باعث گسترش بیش از پیش این پدیده در دوران اخیر شده است. و اینکه فقط بخواهیم از دریچه ی دینی و با ...
فراموش نکنیم که این نامه علاوه بر تغییر موضع انفعال به تهاجم و سوال از جنایات غرب است، دعوت به دیدن حقیقت اسلام است و نباید از آن تعبیر به دعوت برای مسلمان شدن کرد چرا که می تواند حساسیت مذهبی مسیحیان پرتعداد غرب را برانگیزاند. متاسفانه رسانه های غربی که این نامه را پوشش دادند ...