چه چیز سخت تر است برای قومی که تصور می کند امامت و پیشوایی قومی را بر عهده دارد و آنها را امر و نهی می کند ولی آنها نمی پذیرند! حدیث شان را در مقابل دشمن شان بیان می کنند و دشمن آنان نزد ما می آید و می گوید که قومی از شما چنین و چنان نقل قول می کنند! و ما می گوییم که ما از آنچه آنان می ...

ما اهل بیت اینگونه هستیم: به کسی که از ما دوری کند نزدیک می شویم، به کسی که به ما بدی کند نیکی می کنیم. و خدا می داند که در این امور حسن عاقبت را می بینیم.

هر مفهومی نیاز به نمادی دارد و اینک نماد امپراطوری ایرانی شیعی را سردار قاسم سلیمانی قرار داده اند که اتفاقا چهره ای نظامی دارد و می تواند بهتر، مفهوم کشورگشایی و اشغالگری را به ذهن مخاطب القاء نماید! پروژه ای که اینک دشمن، زیرکانه روی آن کار می کند گرچه بهره ای از واقعیت داشته ...

اصولاً حکومت طاغوتی، دولتی است که جنگ شیعه و سنی را قبول ندارد، پس اگر حکومت و کشوری راه را برای مخاصمه مذهبی و جنگ شیعه و سنی باز گذارد، هیچ کدام از جنایت های آن دیده نشده و صد توجیه برای سکوت در مقابل جنایاتِ آنها دست و پا می شود، هرچند این دولتها، دولت انگلیس یا آمریکا باشند. ...

برای وحدت اسلامی رویکرد مکتب فقهی آیت الله بروجردی و بعضی دیگر از فقهای اهل سنت، مانند شیخ محمود شلتوت، بازگشت به منابع مشترک عامه و خاصه است، راهی که تفاهم و همگرایی زیادی را می تواند در میان مسلمانان به دنبال داشته باشد.

گسستن از حکومت مسکو برای جمهوری آذربایجان همانند سایر ملل مسلمان جماهیر شوروی یک نقطه عطف برای برقراری روابط با جهان اسلام بود. این تجدید حیات اسلامی در سراسر کشور مسئله ای تابع از تأثیراتی بود که از ایران، ترکیه و برخی از کشورهای عربی در داخل کشور ایجاد می شد. با توجه به این ...

مراد از وحدت فقهی در اینجا این نیست که اساس اختلاف فتوا از میان فقه مذاهب اسلامی برچیده شود و همة علما به یک شکل اجتهاد کنند؛ زیرا این عمل شدنی نیست، بلکه منظور آن است که از اختلا‎ف‎های موجود استفاده گردد، و این شکاف‎های فتوایی رحمت شمرده شود نه چیزی دیگر. در صورت در پیش گرفتن ...

نکته ها، گفته ها و پیشنهادات مطرح شده درباره وحدت میان شیعه و سنی کمتر با دغدغه هایی فقهی درگیر شده است. جالب این که بحث های مطرح شده در باره وحدت از سوی فقها نیز در بسیاری از موارد در فضایی غیرفقهی و با ادبیاتی صرفاً اصلاحی اجتماعی شکل گرفته است.

آنچه در ایران ژاندارم آمریکا رخ داد نشان می دهد که اگر استقلال سیاسی رخ بنماید در ذیل قدرت دینی مردم، با وجود انواع فشارها می توان استقلال اقتصادی و علمی و نظامی و فرهنگی را نیز تا حدود مناسبی تامین کرد لذا «تغییر نظامات سیاسی کشورهای اسلامی» که وابسته به رشد «آگاهی عمومی» است ...

حکمت قرآن کریم به حدی است که اسامی کافران و مشرکان و منافقین و اولیای خدا را حتی در امت های گذشته نیز ذکر نکرده و در این امت نیز به عنوان مدح و ثنا جز نام رسول خدا و در مقام نکوهش جز نام ابولهب آورده نشده. این اسلوب حکیمانه را پیامبر اعظم در طول حیات خویش نیز تا حد زیادی بکار بسته ...

اشتباه است که عاشورا را اقدامی از سوی شیعیان علیه سنی ها بدانیم. خصوصا این که یزید نماینده هیچ یک از ارزش های اسلامی سنی ها نیست که رد کردن آن ضدیت با این ارزش ها به حساب آید.

با وجود آن که دو مذهب حنفی و مالکی از نظر مبانی و روش استنباط احکام و همچنین احکام فقهی به شیعة امامیه نزدیکتر می باشند، اما در اذهان و افکار عمومی جامعة ما، معمولاً شافعی مذهب ها را به شیعة امامیه نزدیکتر می دانند

واقعا اگر همه پیش فرضها و ادعاهای جریانات افراطی را بپذیریم آیا این اصل اساسی و غیرقابل خدشه که شیعه باید الگو و مایه زینت اهل بیت علیهم السلام باشد و نه مایه ننگ و طعنه و نفرت، نیز قابل مناقشه و انکارپذیر است؟!؟

متاسفانه الان تشیع مساوی شده است با زیارت اهل قبور و تربت و توسل و مسائلی از این دست. ما فقط از اینها دفاع می کنیم، گویی هویت ما فقط در همین هاست! در حالی که اینها اصول معارف اهل بیت «ع» نبوده و فقط بخشی از معارف شیعه است.

اگر نگرش اسلامی که به دنبال مجد و عزت مسلمین است غلبه داشت خروجی المصطفی در اندونزی بجای یک میلیون شیعه با قریب به 200 میلیون اندونزیایی همکاری می کرد. تصحیح نگرش در این ارگان می تواند خود به خود افق گشا باشد. آشنایی با اندیشه اسلام ناب امام راهکار اصلی این امر است.

اگر کل نهج البلاغه را بنگریم جز در موارد بسیار معدود مساله اینکه خلافت حق ایشان بوده است را نمی یابیم ولی صدها مورد تاکید بر مساله عدالت و نفی ظلم را می توان دید حال می بینیم که جریان سنتی از علی علیه السلام که نماد عدالت است دم می زند ولی خود دغدغه عدالت طلبی و ظلم ستیزی ندارد!

جریان سلفی شیعه، فعالیت شدید خود را آغاز کرده و بر مسائل مورد اختلاف تمرکز و آنها را برجسته می سازد. این جریان با طرح دوباره و مبالغه آمیز بعضی مسائل شعارگونه ولایی، محافل داخلی شیعه را نا آرام کرده و باعث می شود تصویری منزجر کننده از مذهب شیعه به دیگران منعکس شود. از سوی دیگر، ...

اگر مردی از شیعه علی بن ابی طالب علیه السلام در قبیله ای بود باید بهترین شان باشد در ادای امانت و مراعات حقوق و راستگویی تا به او وصیت کرده و امانت بسپارند و از او طلب یاری کنند و بگویند: چه کسی مثل فلانی است که امانت دارترین و راستگوترین باشد؟

وقتی چنان شده ایم که همه ذهن مان را اختلافات و شبهات از طرف مقابل پر کرده است طبعا نه تنها این صمیمیت شکل نمی گیرد که حتی رفتارهای ظاهرا زیبای ما نیز صوری و بی اثر خواهند بود. یادمان نرود که در مساله وحدت صداقت عامل اثربخشی است نه تظاهر به آن!

کسی منکر حمایت ایران از جریان مقاومت و تلاش برای ایجاد استقلال در کشورهای عربی نیست ولی این مساله هیچ ربطی به شیعه یا سنی بودن آنها ندارد چنانچه رهبر انقلاب از بیداری اسلامی مردم در مصر و تونس نیز حمایتی بی سابقه نمودند و کودتا علیه انقلاب مردمی را نیز محکوم کردند.

اما پرسش چهارم و چالش جدید دوقطبی لیبرالیسم-اسلام این است که: آیا حکومتی بر اساس دین اسلام می تواند کارآمد باشد؟ آینده نظم جدید دنیا را کشورهایی می توانند شکل دهند که به این الگو پاسخ دهند.

امام انذار می دهند که اگر طرفین نیت صادقانه داشته باشند به گوارایی یقین خواهند رسید و این گوارایی همان سکینه و اطمینان به خدا و به وعده های اوست و با این یقین است که اختلاف و درگیری از بین رفته و تجمع و وحدت شکل می گیرد.

می توان گفت که النصره یک تشکل سنتی جهادی نبود بلکه ظرفی برای تجمیع این گروههای کوچک جهادی بود که از نظر فکری و ایدئولوژیک مشابه بودند که آنها را رشد داد و مرتبط ساخت تا یک جبهه گسترده را تحت عنوان مجاهدان سوریه تشکیل دهد.

وقتی که باب توهین به مقدسات باز شود، بی جواب نمی ماند . اگر شما به مقدسات دیگران توهین کنید، او هم مقابله به مثل می کند . آیا زیباست که به خاطر سخنان نابجای ما ، اهل بیت مطهر و با عظمت مورد توهین و دشنام قرار گیرند.