اطلاق ناصبی به دشمن شیعه هنگامی صحیح است که این دشمنی و خصومت به خاطر محبت و علاقه شیعیان به اهل بیت- علیهم السلام- باشد که این در واقع نوعی دشمنی و خصومت با اهل بیت- علیهم السلام- به شمار می آید، اما اگر خصومت آنها با شیعه نه از جهت محبت به اهل بیت، بلکه به خاطر عوامل دیگری، همچون ...

اگرچه به نظر می رسد افراط گرایی در میان شیعیان و اهل سنت دارای خواستگاه های متفاوتی بوده و این دو در تقابلی جدی با یکدیگر هستند، ولی اگر بررسی کاملی میان جریان افراط گرای اهل سنت- که عامه ی مردم آن را به نام وهابیت می شناسند- و جریان های تندرو و افراط گرای شیعه داشته باشیم، وجوه ...

«ای امیرالمؤمنین، آیا ما برحق نیستیم؟» ایشان فرمود: «آری.» عرض کردند: «آیا آن ها باطل نیستند؟» حضرت فرمود: «آری.» عرض کردند: «پس چرا ما را از دشنام دادن به آن ها منع کردید؟» حضرت خطاب به آن ها فرمود: «نمی پسندم که از دشنام گویان و لعن کنندگان باشید

اصحاب تفرقه در شیعه برای آن که اعمال و رفتار خویش را توجیه مذهبی نموده و مطابق دریافت فقهای شیعه قرار دهند، همواره خویش را در پس یکی از مراجع شیعه پنهان ساخته و با نام و جایگاه مرجعیت اقدامات سوء خویش را پسندیده جلوه می دهند.

در فتنه سال 1388 این جریان های افراط گرا، بی حرمتی هایی را که به اسلام و مقدسات آن صورت گرفت و از جمله شکسته شدن حرمت روز عاشورا را ندیدند، اما در مقابل، با عنوان دلسوزی برای منافقین و گروه های معاندی همچون بهائیت، ملی گراها و...، برخورد جمهوری اسلامی با آنها محکوم را نمودند.

این گونه رفتار، افزون بر این که تبلیغی مؤثر برای ماهیتِ شیعه در ذهنیت اهل سنت می باشد، با برطرف نمودن بسیاری از تعصبات کور مذهبی و یا سوء تفاهمات میان مسلمانان، آنها را از افتادن در گرداب اختلاف مصون دارد

امروز بیش از هر زمان و مکان دیگر لازم است که طلاب و علماء حوزه ی علمیه ی قم به مکالمه زبان عربی تسلط داشته باشند، تا بتوانند جریان اصیل و میانه ی شیعه را به جهان اسلام معرفی نموده و فضا را برای گفتگوهای عالمانه و منطقی میان شیعه و اهل سنت فراهم سازند.

در هیچ موردی دیده نشده است که ائمه اطهار- علیهم السلام- بخواهند عنوانِ مسلکِ مسلمانی را تغییر دهند بلکه مهم برای اهل بیت- علیهم السلام- آگاه ساختن مردم نسبت به حق و باطل بوده است، آگاهی می تواند آنها را ملزم به انتخاب راه حقی کند که توسط آن بزرگواران ترسیم شده است

لطافت در برخورد و مراوده و مباحثه ی علمی با عالمان اهل سنت، می تواند آنان را نسبت به مکتب اهل بیت - علیهم السلام - علاقه مند نموده، موجبات بهره مندی از تعالیم حیات بخش اهل بیت - علیهم السلام – را فراهم کند.

امام صادق، علیه السلام، در پاسخ به یکی از اصحابش که می گفت: ما از مخالفان خود بیزاری می جوییم، چون عقاید ما را قبول ندارند، فرمود: یعنی ما هم عقایدى داریم که شما ندارید، پس سزاوار است که ما هم از شما بیزارى جوییم؟

مَنْ صَلَّى مَعَهُمْ فِی الصَّفِّ الْأَوَّلِ فَکَأَنَّمَا صَلَّى مَعَ رَسُولِ اللَّهِ، صلی الله علیه وآله، فِی الصَّفِّ الْأَوَّل ‏؛ هر که با آنها (مخالفان) در صف اوّل نماز بگذارد، گویا با رسول خدا در صف اوّل نماز خوانده است.

«خداوند بر این امت منت گذارده و بین آنان ریسمان الفت [و اتحاد] را گره زده است ...این نعمتی است که احدی نمی تواند بهایی برایش بگذارد؛ زیرا از هر بهایی گران قدرتر و از هر چیز باارزشی پرارزش تر است.»(نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲) تفهیم و تبیین «وحدت اسلامی» آن