در نگاه حضرت امام (ره) اصلا نمی توان تصور کرد که دیگری جامعه اسلامی ایران، اهل سنت باشد، اهل سنت یک عضو از پیکره امت اسلامی است.
اصلی ترین حرف من همین است که بر فرض هیچ شبهه ای در مورد همگرایی وجود نداشت و هیچ وضعیت ویژه ای مثل حوادث منطقه هم در کار نبود، و یا مسلمانان هیچ دشمن مشترکی مانند امریکا و صهیونیسم نداشتند، در وضعیت ایده آل و جامعه مطلوب، روی چه اساسی باید از مفهوم همگرایی دفاع کنیم؟
حتی الان جریانات سلفی هم اعتراف دارند که موج گرایش به دین اسلام بعد از انقلاب اسلامی ایجاد شده است تا جایی که خود ما (سلفی ها) نیز از این فرصت و موج استفاده کردیم.
تصور ایران متکثر بعنوان مامن همه مسلمانان، ظرفیتی جهانی و منطقه ای برای کشور ما ایجاد می کند که ایران صرفا شیعی چنین ظرفیتی را ندارد.
بزرگان دیوبند مثل انور شاه کشمیری و کاندهلوی و محمد شفیع عثمانی و بسیاری دیگر اقرار شهادتین را برای مسلمان بودن کافی می دانند و معتقدند کسی حق ندارد چنین فردی را تکفیر کند.
انقلاب فکری و فرهنگی که ایشان در هند به راه انداخت بعدها منجر به انقلابی سیاسی اجتماعی علیه استعمار انگلیس و تشکیل کشور مستقل پاکستان و همچنین تاسیس دارالعلوم دیوبند و هزاران مدرسه وابسته شده است. دارالعلوم دیوبند و همه علمای و بزرگان آن، متاثر از شاه ولی الله دهلوی هستند.
گویا «المهند» ترجمان افکار، اندیشه ها و عقاید علماء دیوبند بوده و یک مدرک و دستاویز اجماعی و تاریخی است که در آن مسلک دیوبندیان بگونه اصلی محفوظ و نگهداری شده است.
اثر مولانا مقری محمد طیب
نویسنده کتاب
مولانا مقری محمد طیب(1315ه.ق – 1403
ه.ق)، نوه محمد قاسم نانوتوی( بنیانگذار دارالعلوم دیوبند) است. ایشان مستقیما و بدون
واسطه از اساتید مبرز دیوبند بهره برده است و همچنین بمدت 60 سال رئیس جامعه
تجددگرایان مسلمان نظیر علامه محمد اقبال لاهوری (م ۹۳۸) و فضل الرحمن (م ۱۹۸۸) در او شخصیت وحدت بخش تفرقه ها و تحزب ها و فرقه گرایی های فقهی/قوقی و ایدئولوژیک می دیدند که دعوتگر به اجتهادی نوین است و روی آوردن به باطن کتاب و سنت
هنگامی که فعالیت های تبشیری با حمایت استعمار پیر و تبلیغات گسترده ی هندوها که بیشتر اوقات با تبشیری های مسیحی هم صدا بودند، علیه دین اسلام افزایش یافت، علما و سکان داران کشتی اسلام و مسلمین در هند، همه ی راهکارهایی را که به حفاظت از کیان اسلام و فرهنگ و عقیده ی اصیل اسلامی در ...
مقدمه تاریخ مسلمانان در شبه قاره هند به پنج دوره به شرح ذیل قابل تقسیم است: دوره اول: از ابتدای ورود اسلام تا دوران حاکمیت مغولها یا گورکانیان و در اوج آن، دوره اورنگزیب(1658-1707 م./1069-1119هجری) دوره دوم: از مرگ اورنگزیب تا جنگ پلاسی
بیش از 90 درصد اهل سنت سیستان و بلوچستان معتقد به مکتب دیوبندیه هستند که متاسفانه بعضا با عنوان «وهابی» نامگذاری می شوند. این پرونده به ما کمک می کند که عقاید این برادران را به درستی بشناسیم.