نوعاً تربیت طلاب در این مجموعه، به نحوی بوده که عمده خروجیهای آن، آمادگی نداشته اند با اهل سنت کشورهای خودشان که اکثریت مطلق جامعه آنان را تشکیل دادهاند، همکاری کنند. به نظر میرسد عملکرد ضعیف فارغالتحصیلان جامعه المصطفی یا مؤسسات وابسته، ریشه در تربیت آنان داشته ...
وی در تفسیر خود به مناسبتهایی در ذیل آیات، روایاتی را نقل میکند که در این روایات، به صراحت و یا به اشاره از صحابه پیامبر به صورت نوعی یا به صورت شخصی تجلیل میشود...
یک مسئول امنیتی به من گفت تقریب را قبول ندارم، اما چون آقا میگویند، مخالفت نمیکنم! طبیعی است که این آدم زمانی که بحثهای خیلی روشن تقریب است، عمل میکند، اما در مواردی که روشن نیست، قطعاً ضدتقریب عمل میکند.
حال باید به این سؤال پاسخ دهیم که: «آیا آن وحدت (که آنان در پیش گرفته اند) با معجزه بدست آمده است؛ یا ما بواسطه اعجاز متفرق و مختلف شده ایم؟!»
معنای وحدت میان شیعه و سنی این نیست که به شیعیان بگویی عقیده اهل سنت را بپذیرند و به سنی بگوییم که شیعه بشوند، اتحاد این است که با یکدیگر دشمنی نورزیم. ای دانشمندان و سردمداران اسلام کوشش کنید تا مسلمانان با یکدیگر متحد شوند.
کسانی نزد امام حسن مجتبی علیه السلام آمدند و باورهای غالیان را درباره امیرالمومنین علیه السلام بیان کرده و گفتند شیعیان علی علیه السلام چنین صفاتی برای او قائل اند امام حسن مجتبی علیه السلام فرمود: دروغ گفتند آنها شیعیان نیستند بلکه دشمنان اویند.
چگونه در تعامل با ظرفیت فکری و اندیشهای متفکران جهان، هدفمند عمل کنیم؟ اصلاً چگونه تعامل کنیم؟ آیا ارگان یا گروهی، برنامهای برای این تعامل دارند؟ چه کسانی برای تعامل در اولویت هستند؟ چرا دایره مخاطبان ما محدود است؟
منظور از مخالفان تقریب کسانی اند که در میان اهل سنت و شیعه، تقریب را عملی انحرافی و ساخته و پرداخته رقیب میدانند.
علمای دین از جمله آخوند خراسانی در مواقع مختلف بر اتحاد میان شیعه و سنی چه در داخل ایران و چه در نواحی عثمانی و عراق توصیه بسیار داشتند، حتی عملکرد ایشان در دفاع از مسلمان سنی مذهب هند و یا لیبی نیز در همین راستا تحلیل میشود که آخوند خراسانی، شیعه و سنی را در هنگام حمله کفار و ...
تقریب میان مذاهب را طیفهای وسیعی از متفکران و مصلحان از سر دلسوزی و خردمندی دنبال میکنند؛ چنان که عده ای اندک و قلیل نیز از سر مصالح سیاسی در پی آنند. مخالفان تقریب عمدتا از سر اعتقاد و سوز دینی آن را دنبال میکنند؛ گرچه گروهی اندک نیز از روی مصالح سیاسی بر طبل تفرقه ...
در یک سخن این امت در حق و باطل، معیار و میزان است برای دیگر امتها، امتی است مستقل و پیشرو، نه مقلد دیگران، و دنباله رو، و نیز گواه صدق بر مردم بوده و بحق حکم مینماید. و این ویژگی تصادفی نبوده، بلکه در رابطه با پذیرش و عمل به دین و شریعتی است که خداوند آنرا معیار حق و باطل قرار داده
امت گرایی میتواند در مقابل ناسیونالیسم و تعصبات مذهبی و تعصبات شهری باشد. ما باید در ایران، فراگیر حرف بزنیم و فکر کنیم؛ فراتر از قومیتهای عرب و عجم و ترک و بلوچ؛ فراتر از سنی و شیعه؛ بالاتر از ایران؛ باید به امت اسلامی فکر کنیم که ایران جزئی از آن است و امکان ندارد امت ...