در نوشتار پیش رو بر آن نیستیم که در باره ی ابعاد تاریخی بحران « گفت و گوی شیعه و سنی » صحبت کنیم - که این خودش ، پرونده ای مشکل و پیچیده است. بلکه می خواهیم با دیدی انتقادی به این بحران نگاه کنیم و به بررسی آن بپردازیم.
اصل این است که جرح مذهبی، غیر علمی است و شخص صادق بوسیله صدقش شناخته شود نه بوسیله مذهبش. اما از آنجایی که بعضی از اهل علم به بدعت جرح مذهبی دچار شدند و در بررسی روایات راوی اهمال کردند...
در این فیلم قسمتی از سخنان آیت الله سید صادق شیرازی که به توجیه دشنام گویی می پردازند نقد می شود.
برخی تلاش می کنند تا با سیاسی کردن مساله وحدت، آنرا به ضرورتی مقطعی تقلیل داده و صرفا در مقابل دشمن مشترک معنا کنند، حال آنکه وحدت مد نظر دین برای ایجاد تمدن اسلامی و حاکمیت ارزشهای اسلامی در جهان است.
آنچه از این روایت ها استفاده می شود، این است که مسلمانان موظفند به هنگام دور شدن از هم، جهت از میان برداشتن فاصله ایجاد شده (یعنی: تقریب) اقدام کنند؛ طبیعتا فرقی نمی کند، عامل این دوری، قومیتی باشد، یا سیاسی ... و یا عامل آن، وضعیتی ناشی از تعدد مذاهب میان آن ها و عدم تعامل درست ...
اگر به مشهد به مثابه مرکز تولید معنا در ذیل تمدن اسلامی و انقلابی نگاه شود و اگر ارتباطات فرهنگی سایر جوامع با ایران را در قالب زائران حرم مطهر امام رضا علیه السلام بنگریم، «مشهد» بیش و پیش از همیشه و همه جا اهمیت توجه می یابد.
این امت را چه شده است که با این همه نعمت ها و امتیازها دچار چنین خواری و ذلتی شده است. و مقام و منزلتی که خداوند به او داده است را از کف داده و آماج دشمنی دیگر قوم ها و امت ها گشته است؟ امتی که روزگاری تمامی سررشته های قدرت را به دست داشت، چه چیزی این چنین به ضعفش کشانده، که در چشم ...
تلاش این بحث اینست که مرجعیت سیاسی اهل بیت را تاکید کنیم و اینکه بعد رسول اکرم اهل بیت از همه شایسته تر بودند برای اینکه این وظیفه را بر عهده بگیرند، هرچند گفتیم که این مرجعیت اساس امامت نیست و عقیده ای اعتقادی نیست که ایمان به آن بستگی داشته باشد.
در سیره رسول خدا «ص» نقل شده که همسایه ای یهودی داشتند که مریض شد. حضرت همراه صحابه به عیادت او رفتند.
همچنین سفارشات حضرت به همسایه بطور مطلق بیان شده که هم مسلمانان وهم غیر مسلمانان را شامل میشود.
در سیره امیرالمومنین علیه السلام نقل شده که طعامی نداشتند از همسایه یهودی خود ...
در کشور ما جهان عرب را معمولا از زاویه جریانات سیاسی اش مورد مطالعه قرار می دهند. اما آنچه علیرغم اهمیت بسیار مغفول مانده جریان شناسی جهان عرب از منظر رویکردهای اندیشگی است. چراکه ...
علی رغم اشتباهاتی که خوارج انجام دادند و حتی حکم به تکفیر مولا امیرالمومنین کردند ولی حضرت حکم به تکفیر آنها نفرمودند. بلکه دیده میشد که حضرت حقوق آنها را می دادند و تاکید داشتند به اینکه با آنها مثل مسلمانان رفتار شود.
مساله دیگر این است که خیلی از اوقات، فقط یکی از طرف ها رو به گفت و گو می آورد. و این یقینا پیشرفتی در فرایند گفت و گو به وجود نمی آورد و اهداف آن را فراهم نمی سازد. و نمی تواند آن را به عنوان یک مسلک و روش و یک ارزش، ریشه دار کند. دیگر اینکه ما زمانی هم که تصمیم به گفت و گو گرفتیم و ...