فرمود: «فانما انتم اخوان فی دین الله ما فرق بینکم الا خبث السرائر وسوء الضمائر» برای اینکه بفهمید عامل اختلاف چیست، درون خود را بشکافید تا بیابید که بد طینتی عامل اختلاف است. مقام خواهی و سوء ضمیر عامل اختلاف است.

واقعا این آیات ملاک به دست انسان می‌دهد و شما میتوانید با این ملاک مشخص کنید که کدام شبکه و کدام منبر و کدام تریبون روشش حسنه است و کدام سیئه؟

در اینجا سوال پیش می‌آید؛ آیا این اختلاف که بر اساس آن خداوند انسانها را خلق کرده، نعمت است یا نقمت؟ جواب این است که ممکن است نعمت باشد و ممکن است بلا و نقمت باشد.

تنازع معنایش این است که دو نفر که اختلاف فکر دارند، اختلاف سلیقه دارند، اختلاف از نظر جغرافیا دارند، در مقابل هم بایستند و موضع گیری کنند و یکدیگر را بکوبند تا حریف را از میدان بیرون کنند. ولی اختلاف نظر، یک امر طبیعی است و برای رفع اختلاف هم، مرجعی معین شده. لذا دستور ندادند ...

صدها فقیه و اصولی در دو فرقه ی بزرگ اسلامی (تشیع و تسنن) در هزاران مسئله شرعی بحث و اجتهاد داشته اند، گاه با یکدیگر موافق و گاه مخالف یکدیگر بوده اند، اما هیچگونه تزاحم و تضاد ویرانگر در میان نبوده است...و خللی بر اسلامی بودن آنان وارد نیاورده است

اکنون مسلمانان جهان بیش از یک میلیارد نفرند، و....ولی متاسفانه همانگونه که سید جمال الدین اسدآبادی گفته است: بزرگترین بلای شرقی ها این است که در متحد بودن با هم اختلاف دارند و در اختلاف با هم اتحاد دارند و اتحاد کرده اند که با هم متحد نباشند.

آیت‌الله حائری شیرازی برخورد سطحی ادیان و مذاهب با یکدیگر را عامل اختلاف آن‌ها دانست. ایشان در ادامه گفت: وقتی ما به‌طرف مقابل می‌گوییم شما در دینتان و مذهبتان دچار انحراف هستید چه انتظاری از طرف مقابل داریم

بلاد ما در قرون گذشته که مورد تسلط غرب بوده تحت عناوین و اختلافاتی که ایجاد کردند مورد استفاده قرار گرفته است. بنابراین چاره ای نیست، مسائلی که باعث می شود غرب بتواند ما را مورد سوء استفاده قرار دهد را بشناسیم