همین که می دانیم انسان نقشی محوری در برداشت از آیات و روایات دارد، حتی اگر منابع روایی یکی باشد و همه احادیث مشترک، باز هم طبیعی است که اختلاف فهم ها پیش بیاید و بعید است که بشود با جلسات گفتگوی متعدد نیز نهایتا یک حرف را بعنوان فهم عمومی بشر معرفی نمود!

برای حل و فصل درگیری هایمان، میزان و شاخص هایی اسلامی داریم. و برای مدیریت اختلافاتمان نیز مکانیزم و ساز و کارهای اسلامی داریم. که اگر به آن شاخص ها رجوع کنیم و از آن مکانیزم ها استفاده کنیم، اختلافات ما تبدیل به عامل قدرت ما می شود به جای اینکه عامل ضعف ما باشد.

نمی توانیم مسلمین یا هر امت دیگری را تصور کنیم که در همه چیز متحد یا در همه چیز مختلف باشند. پس یک امت واحده، مواضع مشترک زیادی دارد که همین مواضع مشترک آنها را به هم پیوند زده است و یکی کرده است و همچنین نظرات متفاوت زیادی هم دارد که به دلیل اختلاف برداشت ها، ادله و مصالح ...