وحدت علمی و فرهنگی همان تقریب مذاهب اسلامی است. عالمان دینی دارای جایگاهی خاص می باشند که می توانند از طریق سخنرانی و تبلیغ چهره به چهره و هم از مسیر نوشتن کتاب و مقاله و هم از راه صدور فتوا و همچنین استفاده از فرصت کرسی درس و فضاهای مجازی، به نشر اندیشه تقریب و وحدت دست بزنند.

 در میان علل و عواملی که منجر به اختلاف میان مسلمانان می شود، «عوامل اخلاقی» نیز نقش بسزایی را ایفا می کنند. گاهی مشاهده می شود که فرد بدون اینکه تحت تاثیر مسائل اجتماعی یا سیاسی باشد فقط بخاطر وجود برخی ضعف های اخلاقی و فردی با دیگران درگیر می شود.

واقعا اگر همه پیش فرضها و ادعاهای جریانات افراطی را بپذیریم آیا این اصل اساسی و غیرقابل خدشه که شیعه باید الگو و مایه زینت اهل بیت علیهم السلام باشد و نه مایه ننگ و طعنه و نفرت، نیز قابل مناقشه و انکارپذیر است؟!؟