درباره راهکارهای وحدت سخنانی گفته شده اما موضوعی که در عین برخورداری از اهمیت بالا، کمتر بدان پرداخته شده و مورد غفلت قرار گرفته است، نقش «اخلاق» در وحدت اسلامی است. اخلاق که نباشد، چیزی که زیاد است بهانه برای اختلاف!

 در میان علل و عواملی که منجر به اختلاف میان مسلمانان می شود، «عوامل اخلاقی» نیز نقش بسزایی را ایفا می کنند. گاهی مشاهده می شود که فرد بدون اینکه تحت تاثیر مسائل اجتماعی یا سیاسی باشد فقط بخاطر وجود برخی ضعف های اخلاقی و فردی با دیگران درگیر می شود.

واقعا اگر همه پیش فرضها و ادعاهای جریانات افراطی را بپذیریم آیا این اصل اساسی و غیرقابل خدشه که شیعه باید الگو و مایه زینت اهل بیت علیهم السلام باشد و نه مایه ننگ و طعنه و نفرت، نیز قابل مناقشه و انکارپذیر است؟!؟