بسیاری از اهل سنت، علی را از نظر مقام معنوی از بعضی دیگر خلفا هم برتر می دانند. این همه ستایشی که در آثار شاعران اهل سنت نسبت به علی هست، نسبت به سه خلیفه دیگر نیست.
بنده از زمانی که درباره امام حسین (ع) شنیدم این سوز و گداز را درباره ایشان داشتم و از زمانی که خواندن و نوشتن را یاد گرفتم و مطالعه کردم ارادتم درباره ایشان بیشتر شد. در طول عمرم هر ماه محرم درباره سیدالشهدا (ع) شعر گفته ام.
هرکس به شیوه ای به مولا اباعبدالله (ع) ارادت نشان میدهد. مداح با صدا، عالِم با علم، دو و میدانی کار با دویدن و شاعر هم با شعرش. شعرای اهل سنت نیز از این قاعده مستثنی نیستند. بخشی – و فقط بخشی – از اشعار شعرای اهل سنت در رثای امام حسین (ع) را مرور میکنیم
اگر محبت اهل بیت رفض و کفر است، جنّ و انس بدانند که من رافضی هستم. /// خاندان پیامبر دستاویز منند و ایشان وسیله ی رسیدن من به پیامبرند ///اگر محبت علی(که دوست خداست) دلیل بر رفض و بی دینی است، دنیا بدانند که من بی دین ترین مردمانم ///اگر گناه من محبت آل محمد است، از آن گناه توبه نمی ...
به سر و باغ رضا، مرتضای خضر قرین /
چراغ چشم سماوات و شمع روی زمین
سبیل دار خراسان و خور خراسان ناب /
شهید مشهد و خسرو نشان طوس نشین
نه افغان و نه ترک و نی تتاریم /
چمن زاریم و از یک شاخساریم /
تمیز رنگ و بو بر ما حرام است /
که ما پرورده یک نو بهاریم
جامی! از قافله سالار ره عشق تو را /
گر بپرسند که آن کیست؟ علی گوی، علی
محبت حضرت زهرا «س» محدود و محصور به شیعیان نیست. محبت ایشان در میان تمامی مسلمین مشترک است. برای نمونه چند شعر از شعرای بزرگ اهل سنت در وصف حضرت سیدالنساء «س» را می آوریم: