قاعدة مدارا این است که با دیگران همان گونه باش که دوست داری آنان با تو باشند. مدارا، یعنی هر آنچه برای خود می خواهی، برای دیگری نیز بخواه، و هر آنچه را که برای خود نمی پسندی، برای دیگری نیز مپسند.

اگر بخواهیم از هماهنگى میان اجزاى بدنه امت اسلامى سخن به میان آوریم، به ناگزیر باید پیش زمینه ‏هاى تحقق این وحدت را مورد توجه قرار دهیم. بخشى از این پیش زمینه‏ ها به حوزه اندیشه، و در حوزه اندیشه نیز فرازهاى بسیارى به فقه ارتباط می یابند.

این مساله یک راهبرد عملی نیز برای مربیان جوامع دارد و آن این است که سعی کنند تحمل و مدارا و محبت را بیش از سایر صفات اخلاقی در متربیان خودشان ایجاد کنند چرا که این ویژگی مهمترین خصلت و فضیلت در ابعاد اجتماعی و تمدنی دین است و آثار آن پیش و بیش از دیگر فضایل قابل مشاهده است.

چه چیز سخت تر است برای قومی که تصور می کند امامت و پیشوایی قومی را بر عهده دارد و آنها را امر و نهی می کند ولی آنها نمی پذیرند! حدیث شان را در مقابل دشمن شان بیان می کنند و دشمن آنان نزد ما می آید و می گوید که قومی از شما چنین و چنان نقل قول می کنند! و ما می گوییم که ما از آنچه آنان می ...

ما اهل بیت اینگونه هستیم: به کسی که از ما دوری کند نزدیک می شویم، به کسی که به ما بدی کند نیکی می کنیم. و خدا می داند که در این امور حسن عاقبت را می بینیم.